Sen Güneş Kokuyorsun Daha! Kırmızı Kedi Yayınevi

Sen Güneş Kokuyorsun Daha! Kitap Açıklaması


İnsan Kısadır


Babaannem derdi ki: İnsan kısadır oğlum


ve bilmezden gelir kısalığını, bilseydi


yarışmazdı yollarla, göğe evler yükseltmezdi,


Nazlı babaannem sözü de uzatmazdı ısrarı da


az söyler, usul söyler, pir söylerdi bir de


adamın kötüsünü piyade, sözün fazlasını şiir


yaparlar derdi, piyade olduğumu da gördü şiir yazdığımı da,


küçücük bir büyükanneydi, onu yitirince anladım


kısacıkmış her şey, insan kısaymış ağaçtan, ikindiden,


elmadan, güneşten, kardan, yağmurdan,


gölgemiz bile bizden uzunmuş, ya çocukluk,


o da rüyasından kısaymış meğer, sanki altı kardeş


nöbetleşe rüya görsek hepimizden bir çocukluk belki


çıkarmış, “bu dünya bir pencere” türküsünü söylerdi de


anlamazdık, bu dünyaya alıştık, şimdi zor geliyor


dünyadan gitmek, bazen rüyama geliyor, kısacık


kalıyor, bir gülümseme kadar, “çok uzatma” diyor


“şiiri, kimse anlamaz ve ömrün de uzamaz bundan,”


insan yanlışlarıyla büyür, aşkı uzun boylu sanırdım


anladım ama, ne zaman, harflerinden de kısaymış aşk,


bazen yazıncaya kadar geçiyor, bazen zaman alıyor


aşkı içimizdeki ormandan kurtarmak, aşk kısa, şiir uzun,


sözgelimi bir ağaç kaybolsa da orman yine orman,


ya bir harfli kaybolsa, zaten kaç harf ki insan?





(Tanıtım Bülteninden)